Taladro , Hande Mehan - Nihayet

Sesin kulaklarıma çığlık acımı bir gün kesin

Evimin en güzel yerinde asılı bir portresin

Düşün ki seni düşünmek en buruk iç çekişim

Odam bu derdi bilir, ne son ne ilk çekişi

Yanına gelemesem de hissediyorum yağmurunu

Hüzünle dolu bir bahçe kalbim

olayın sendromunu

Atlatıpta odaklandım bu biraz gurur mu?

Gel, yarama pansuman yap yoksa bu kan durur mu?

Sen, gökkuşağının yedi rengi yüzüne aldanıpta

Bu gece gel diyerek göğsüme sen sapladım bak

Acısı var bilirim beraber olmanında

Oksijen doluyum nefes al ormanında

Yüreğim sende dahil tüm sellere bilendi ya

Onca yıl kabullenip bir tek sana direndi yar

Bundan ötesi yok yeniden olduklarım vız gelir

Zaten kalbim hain ve keskin bir dağa güvendi ya